คุณเป็นคนประเภทอารมณ์ทางจิตวิทยาประเภทใดในสี่ประเภท?
อารมณ์หมายถึงลักษณะทางจิตวิทยาและแนวโน้มพฤติกรรมที่ค่อนข้างคงที่ของแต่ละบุคคล ซึ่งสะท้อนถึงการตอบสนองโดยทั่วไปของบุคคลต่ออารมณ์ อารมณ์ และพฤติกรรม รวมถึงแง่มุมต่างๆ เช่น ความเร็ว ความเข้มข้น ความมั่นคง และทิศทางของกิจกรรมทางจิตวิทยา
โดยเฉพาะอารมณ์รวมถึงองค์ประกอบต่อไปนี้:
- ความเร็วของกิจกรรมทางจิต หมายถึง ความเร็วปฏิกิริยาของบุคคลในกระบวนการทางจิต เช่น การรับรู้ การคิด และภาษา บางคนตอบสนองเร็วและคิดเร็ว ในขณะที่บางคนค่อนข้างช้า
- ความเข้มข้นของกิจกรรมทางจิตวิทยา: หมายถึงความเข้มข้นของประสบการณ์ทางอารมณ์ส่วนบุคคล ตลอดจนความเข้มข้นของกำลังใจและการตัดสินใจ บางคนมีอารมณ์แปรปรวนอย่างมากและได้รับผลกระทบจากอารมณ์ภายนอกได้ง่าย ในขณะที่บางคนมีอารมณ์ค่อนข้างคงที่
- ความมั่นคงของกิจกรรมทางจิต: หมายถึง ประสิทธิภาพของบุคคลในแง่ของเวลาที่มีสมาธิ ความคงอยู่ และความมั่นคงของความสนใจ บางคนสามารถมีสมาธิได้เป็นเวลานาน ในขณะที่บางคนก็วอกแวกได้ง่าย
- ทิศทางของกิจกรรมทางจิตวิทยา: หมายถึงแนวโน้มการเก็บตัวและแนวโน้มการเป็นคนพาหิรวัฒน์ของแต่ละบุคคล คนเก็บตัวชอบอยู่คนเดียวและคิดถึงปัญหา ในขณะที่คนสนใจต่อสิ่งภายนอกชอบเข้าสังคมและมีปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่น
อารมณ์ค่อนข้างคงที่และไม่ง่ายที่จะเปลี่ยนแปลง มักได้รับผลกระทบจากพันธุกรรม ประสบการณ์ และสภาพแวดล้อมในระหว่างการพัฒนาส่วนบุคคล ประเภทและลักษณะนิสัยของแต่ละคนมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว และส่งผลต่อพฤติกรรม การคิด และการแสดงออกทางอารมณ์ของแต่ละคนในระดับหนึ่ง อารมณ์มีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับบุคลิกภาพ แต่ก็ไม่เหมือนกับบุคลิกภาพจะสะท้อนถึงลักษณะโดยรวมและรูปแบบพฤติกรรมของแต่ละบุคคลได้ครอบคลุมมากขึ้น
ทฤษฎีอารมณ์เป็นสาขาสำคัญของสาขาจิตวิทยาที่ศึกษาความแตกต่างระหว่างบุคคลของมนุษย์ สำรวจความมั่นคงสัมพัทธ์ของแต่ละบุคคลในแง่ของลักษณะทางจิตและแนวโน้มพฤติกรรม และมีจุดมุ่งหมายเพื่ออธิบายและอธิบายความแตกต่างระหว่างบุคคลในด้านอารมณ์ ความรู้ความเข้าใจ และพฤติกรรม
ทฤษฎีอารมณ์แบบคลาสสิก ได้แก่ :
-
ทฤษฎีสี่ลักษณะ: มีต้นกำเนิดมาจากทฤษฎีเกี่ยวกับร่างกายของกรีกโบราณ ฮิปโปเครติสได้พัฒนาทฤษฎีดังกล่าวเป็นทฤษฎีทางการแพทย์ เขาเชื่อว่าอารมณ์ อารมณ์ และพฤติกรรมบางอย่างของมนุษย์มีสาเหตุมาจากความไม่สมดุลของอารมณ์ขัน ทฤษฎีทางร่างกายเชื่อว่าร่างกายมนุษย์ประกอบด้วยของเหลวสี่ชนิด ได้แก่ เลือด (ตรงกับอารมณ์ร่าเริง), เมือก (ตรงกับอารมณ์เฉื่อยชา), น้ำดีสีเหลือง (ตรงกับอารมณ์ฉุนเฉียว) และน้ำดีสีดำ (สอดคล้องกับอารมณ์เศร้าโศก) เมื่อของเหลวทั้งสี่นี้พัฒนาอย่างสมดุล จะทำให้ร่างกายทำงานต่างๆ กัน เมื่อของเหลวไม่สมดุลก็จะทำให้เกิดโรคได้ เชื่อกันว่าอารมณ์ที่แตกต่างกันของผู้คนเกี่ยวข้องกับของเหลวในร่างกาย ตามสัดส่วนของของเหลวในร่างกายโดยธรรมชาติของแต่ละคน บุคลิกที่แตกต่างกันจะเกิดขึ้น
-
แบบจำลองห้าปัจจัย: หรือที่เรียกว่าทฤษฎีบุคลิกภาพ Big Five เป็นหนึ่งในทฤษฎีด้านอารมณ์ที่ใช้กันอย่างแพร่หลายที่สุดในปัจจุบัน โมเดลนี้แบ่งความแตกต่างส่วนบุคคลของผู้คนออกเป็น 5 มิติ ได้แก่ ลัทธิประสาทนิยม การแสดงออกต่อสิ่งภายนอก การเปิดกว้างต่อประสบการณ์ ความยินยอม และความรู้สึกผิดชอบชั่วดี ปัจจัยทั้งห้านี้คิดว่าจะอธิบายและทำนายพฤติกรรม อารมณ์ และรูปแบบการรับรู้ของผู้คน
-
แบบจำลองสามปัจจัยของ Eysenck: ทฤษฎีที่เสนอโดย Hans Eysenck แบ่งอารมณ์ออกเป็นสามมิติ ได้แก่ โรคประสาท ความสนใจต่อสิ่งภายนอก และจิตวิญญาณ โรคประสาทสะท้อนถึงความไม่มั่นคงทางอารมณ์และความวิตกกังวลของแต่ละบุคคล ความเปิดเผยเกี่ยวข้องกับพฤติกรรมทางสังคมและระดับกิจกรรม และจิตวิญญาณเกี่ยวข้องกับการแสวงหาการกระตุ้นและการควบคุมแรงกระตุ้นของแต่ละบุคคล
-
ทฤษฎีอารมณ์ของไคลน์-ลูเวอร์: เสนอโดย Robert Cloninger โดยเน้นย้ำถึงอิทธิพลของยีนและปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมที่มีต่ออารมณ์ ทฤษฎีนี้แบ่งอารมณ์ออกเป็นสามมิติ ได้แก่ การแสวงหาสิ่งแปลกใหม่ การหลีกเลี่ยงอันตราย และการพึ่งพาการให้รางวัล มิติทั้งสามนี้เกี่ยวข้องกับวิธีที่บุคคลตอบสนองต่อสิ่งจูงใจและการลงโทษ
ประเภทอารมณ์นั้นไม่ดีหรือไม่ดีในแง่ของการประเมินคุณค่าทางสังคม กล่าวได้ว่า ประเภทอารมณ์แต่ละประเภทมีองค์ประกอบเชิงบวกหรือเชิงลบ ในกระบวนการปรับปรุงบุคลิกภาพควรใช้จุดแข็งและจุดอ่อน อารมณ์ไม่สามารถกำหนดคุณภาพทางอุดมการณ์และคุณธรรมและความสำเร็จของกิจกรรมของบุคคลได้ ผู้คนทุกประเภทมีนิสัยสามารถช่วยเหลือสังคมได้ และแน่นอนว่าองค์ประกอบเชิงลบของพวกเขาก็จะส่งผลเสียต่อพฤติกรรมของผู้คนด้วย
ในบรรดาฝูงชน มีคนจำนวนน้อยลงที่มีประเภทอารมณ์ทั่วไปและมีผู้คนที่มีนิสัยโดยรวมมากขึ้น คนส่วนใหญ่ที่ไม่เคยทำแบบทดสอบอารมณ์อาจไม่สามารถบอกประเภทอารมณ์ของตนเองได้ แบบทดสอบนี้เป็นความเข้าใจพื้นฐานที่สุดเกี่ยวกับลักษณะบุคลิกภาพของตนเอง
การทดสอบนี้เป็นคำถาม 60 ข้อเกี่ยวกับทฤษฎีสี่อารมณ์ ในทางจิตวิทยา ประเภทอารมณ์ของผู้คนแบ่งออกเป็นสี่ประเภท: อารมณ์ร่าเริง วางเฉย ฉุนเฉียว และเศร้าโศก อารมณ์แต่ละประเภทมีลักษณะทางจิตวิทยาและแนวโน้มพฤติกรรมที่แตกต่างกัน
-
ร่าเริง:
คนที่มีอารมณ์ร่าเริงมักจะมองโลกในแง่บวก ร่าเริง และเข้ากับคนง่าย พวกเขามีความกระตือรือร้น อยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับสิ่งใหม่ๆ และมีแนวโน้มที่จะแสดงออกถึงการมองโลกในแง่ดี ความสุข และความตื่นเต้น ผู้คนร่าเริงมักจะชอบการผจญภัยและการเปลี่ยนแปลง ปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมใหม่ได้ง่าย และมีความสามารถทางสังคมและการแสดงออกสูง -
วางเฉย:
คนวางเฉยมักจะสงบ มั่นคง อ่อนโยน และเก็บตัว พวกเขาแสดงความปั่นป่วนทางอารมณ์ต่ำ มีทัศนคติที่สมดุลต่อสิ่งต่าง ๆ และไม่ถูกรบกวนจากอารมณ์ภายนอกได้ง่าย คนที่มีเสมหะชอบสภาพแวดล้อมที่กลมกลืนและสะดวกสบาย และไม่ชอบความขัดแย้งและความตึงเครียด พวกเขามีแนวโน้มที่จะคิดอย่างรอบคอบและตัดสินใจด้วยความระมัดระวังมากขึ้น แต่อาจแสดงความคิดริเริ่มและจิตวิญญาณในการกล้าเสี่ยงที่ต่ำกว่า -
เจ้าอารมณ์:
คนที่เจ้าอารมณ์มักจะเป็นคนคิดบวก เด็ดขาด และมีเป้าหมาย พวกเขามีแรงจูงใจและความมั่นใจในตนเองสูง และชอบที่จะไล่ตามความสำเร็จและการแข่งขัน คนที่เจ้าอารมณ์มักจะตัดสินใจอย่างเด็ดขาดและมุ่งเน้นไปที่ประสิทธิภาพและผลลัพธ์ พวกเขาอาจแสดงการครอบงำและความมั่นใจในตนเองในระดับสูง แต่ก็อาจจะเป็นคนใจร้อนและฉุนเฉียวได้เช่นกัน -
เศร้าโศก:
คนที่เป็นโรคซึมเศร้ามักจะอ่อนไหว มีความคิด และควบคุมอารมณ์ได้ พวกเขามีความเข้าใจลึกซึ้งและมีความสามารถในการคิดเกี่ยวกับสิ่งต่างๆ และชอบอยู่คนเดียวและคิดอย่างลึกซึ้ง คนที่เป็นโรคซึมเศร้ามักจะใส่ใจในรายละเอียดและแสวงหาความสมบูรณ์แบบ และอาจแสดงความอ่อนแอทางอารมณ์ที่สูงขึ้น และมีแนวโน้มที่จะมีความต้องการในตัวเองมากขึ้น
ข้อสอบไม่มีถูกหรือผิด เมื่อตอบ อย่าเดาว่าคำตอบที่ถูกต้องคืออะไร โปรดตอบตามสถานการณ์จริงและความคิดที่แท้จริงของคุณ
วิธีการกำหนดประเภทอารมณ์:
- จากผลการทดสอบ หากคะแนนของอารมณ์ประเภทใดประเภทหนึ่งสูงกว่าอีกสามประเภทอย่างมีนัยสำคัญมากกว่า 4 คะแนน ก็จัดเป็นประเภทอารมณ์นี้ได้
- นอกจากนี้ หากคะแนนอารมณ์บางอย่างเกิน 20 คะแนน ถือเป็นประเภททั่วไป
- หากคะแนนหมวดใดหมวดหนึ่งอยู่ระหว่าง 10 ถึง 20 คะแนน ถือเป็นประเภททั่วไป
- ถ้าคะแนนของอารมณ์ทั้งสองประเภทใกล้เคียงกัน ส่วนต่างน้อยกว่า 3 คะแนน และสูงกว่าอีกสองประเภทอย่างมีนัยสำคัญ ซึ่งสูงกว่า 4 คะแนนขึ้นไป ก็จัดประเภทเป็นประเภทผสมของอารมณ์ทั้งสองได้
- ถ้าคะแนนของอารมณ์ทั้งสามนั้นสูงกว่าอันดับที่สี่และใกล้เคียงกัน จะเป็นลูกผสมของอารมณ์ทั้งสาม
